" اشـــــعــار مـــلـکـوتـــی "

من نه پـیرم نه جــوانـم   ،  من نه پـیـدا نه نهـانـم

من نه گـوشـم نه زبـانـم  ،  من نه ایـنـم و نه آنـم

من نه از عـالـم هـسـتی  ،  نه ز اوج و نه ز پستی

نه به هوشم نه به مستی  ،  چـشم هوشیـار جهـانـم

مـن نه از مردم خـاکـم  ،  نه پـلیـدم و نه پـاکـم

نـبـض مـیلاد و هـلاکـم   ،  در درهـــای زمــانــم

من نه غیرم و نه خویشم  ،  نه به خوابم نه پریشم

از کی ام من ز چه کیشم ؟  مانده ام تـا کـه بدانم

بـال سویش چو کـشـیـدم سـنگ زد من نـپریـدم

درد بــامـش بخریـدم ، داغ پــرواز بـه جـانـم

تـا صـدایـش بـشـنـیـدم قـفل او گـشـت کـلیـدم

غیر از اون هیچ ندیدم ، هم خود و هم همگـانـم