دیده و دل



زدســت دیــده و دل هر دو فریــاد

کـه هر چـه دیــده بـیند دل کند یــاد


بسـازُم خـنجری نـیشـش ز فـولاد

زنـُـم بر دیــده تــا دل گــردد آزاد



باباطاهر

دل خونین



دلا خـوبــــان  دل خونیــــن  پـســندنـد

دلا خــون شـــو که خـوبـان ایـن پـسـندنـد 


مـتاع  کــفر و دیــن  بی‌ مـشتری  نـیسـت
گـروهـــی آن  گـروهــی ایـن  پـســـندنـد

بابا طاهر

این چه حرفیست ؟




ایـن چه حـرفیست که در عالم بالاست بـهـشـت ؟

هـر کجا وقت خـوش افـتـاد همانجاست بـهـشـت


دورخ  از تیــــرگی  بـخت  درون  تـــــو  بــود

گـردرون تـیــره نـباشد هـمه دنیــــاست بـهـشـت



صائب تبریزی

دل دیوانه




دل دیــوانـه ام  دیــوانـه تـر شـی

خرابـه خـانه ام  ویـرانـه تـر شـی


کـشـُم آهی که گردون را بـسوجـُم

کـه آه ســوته دیـلان کـارِگر شـی



بابا طاهر


وصل و هجران



یـکـی درد  و یـکـی  درمــــان  پـسـنـدد

یـکـی وصــل و یـکـی هـجــران پـسـنـدد


مـن از درمـان و درد و وصل و هـجران

پـسـنـدم   آنـچـه   را  جــانــان   پـسـنـدد


بـابـاطاهـر

می باید و نیست



سر خـوف و خـطر می بـایـد و نـیسـت

دلی پر شـور و شـر می بـایـد و نـیسـت


بــرای  درک  چــشـمــان  زلالـــت

مـرا عـمری دگـر مـی بـایـد و نـیـسـت



محمد عزیزی

عــزیــزُم کـاسـه چـشـمُـم سـرایـت



عــزیــزا کـاسـۀ چـشـمُـم ســرایــت

مـیـان هـر دو چـشمـُم جـای پــایــت


از آن تـرسـُم کـه غـافـل پـا نـهی تـو

نـشـیـنـد خــار مـژگـانـُم بــه پــایــت



باباطاهر