درهای بلا



عــشـقـــا تـو در آتــش نهـــادی مــا را

درهـــای بــلا هــمـه گــشـــادی مــا را


صـبـرا بـه تـو در گـریختـم تـا چکـنی

تـو نـیـز به دسـت هـجـر دادی مــا را



سـنایی

کاریز




کــاریـز  درون  جـان  تـو  می بـایـد

کـز عـاریـه ها  تـُرا  دری  نـگشـایـد


یک  کـوزه ی  آب  در  مـیـان  خـانـه

بـه  زان  جـویی  کـه از  بـرون  مـی آیـد



سنائی

کاریز = قنات

ادامه نوشته